بیست و پنج سال: فاستَعِد

فک کنم امروز عجیب ترین روز تولدی بود که داشتم. هم گریه کردیم هم خنده. هم غصه داشتیم هم شادی.

روز ها داره زود می گذره. انگار خوابم. خدا خودش به جهل و فقرمون رحم کنه.

یه خبری هست منسوب به امام مجتبی صلوات الله علیه که اواخر عمر شریفشون جناده بن ابی امیه می یاد پیش شون. یادم اینو اولین بار از آفا مجتهدی و حاج آقا مجتبی شنیدم. جناده می گه حال امام خوب نبود. به ایشون گفتم عظنی یابن رسول الله. امام فرمود نعم، استعد لسفرک، و حصل زادک قبل حلول اجلک و اعلم انک تطلب الدنیا و الموت یطلبک.

حاج آقا مجتبی می گفت معنی کرم رو باید از کریم پرسید. نقل شده که از امام پرسیدند ما الکرم؟ فرمودند: التَّبَرُّعُ بِالْمَعْرُوفِ، وَ الْإِعْطَاءُ قَبْلَ‏ السُّؤَالِ‏، وَ الْإِطْعَامُ فِی الْمَحْل‏