ورع
ولی از ما کمک می خواد... امام ما از ما یاری می طلبد...
می فرماید شما نمی توانید مثل ما زندگی کنید...
ولکن اعینونی... اما کمکم کنید...
بورع و اجتهاد و عفة و سداد
کمکم کنید با ورع و اجتهاد و عفت و سداد...
(نهج البلاغة،رساله 45)
خیلی غریب است این یاری طلبیدن امام از ماموم
تمام چهار زمینه ی گفته شده حول ورع است. یعنی اگر ورع باشد باقی آنها مطرح می شوند.
امام ابو عبدالله الصادق می فرمایند:
...ان ولایتنا لا تنال الا بالورع...
(عیون و محاسن مفید و بشاره المصطفی طبری)
همه چیز حول ورع است. حتی ولایت ائمه...
اما ورع چیست؟
خودشان برایمان تعریف کرده اند
رسول الله فرموده اند:
کف عن محارم الله تکن اورع الناس
(امالی صدوق و ایضا مفید و ایضا طوسی)
از محارم خدا چشم پوش تا از با ورع ترین مردم باشی...
خدا خودش می گوید:
اجتنب ما حرمت علیک تکن من اورع الناس...
(الکافی باب ورع)
در حدیثی آمده توقف عند الشبهه یعنی ورع. پس ورع یک مرحله بالاتر از تقوا می تواند باشد. ورع مواظبت از زمینه های گناه و شبهه هاست و تقوا نکردن این گناه ها. امام از ما ورع می خواهد....
همتتان مستدام